W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.

Zamknij

Bezpieczeństwo nad wodą - Porady!

A pomniejsz czcionkę A standardowy rozmiar A powiększ czcionkę
Bezpieczeństwo nad wodą
SEZON LETNI 2017

 

 Porady opracowano na podstawie materiałów dr. Dariusza Skalskiego pracownika naukowego Zakładu Sportów Wodnych Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku, eksperta ratownictwa wodnego, instruktora-wykładowcy WOPR, trenera pływania.

Znajomość ogólnych zasad bezpieczeństwa kąpieli w sezonie letnim przyczynia się do zmniejszenia liczby utonięć. Wiele okoliczności sprzyja tonięciu, większości ich jednak można uniknąć, stosując poniższe wskazówki.



Porada 1
GDZIE I KIEDY SIĘ KĄPAĆ?

Gdzie się kapać (pływać)?

  • w miejscach strzeżonych i przeznaczonych specjalnie do tego celu (kąpieliska, pływalnie),
  • w miejscach dobrze sobie znanych,
  • w wodzie tak głębokiej i w takiej odległości od brzegu, by odpowiadało to naszym realnym możliwościom pływackim, (musi być odpowiednia głębokość wody w przypadku skoków).

Kiedy się kąpać? 

  • w sezonie kąpielowym, gdy temperatura wody jest wyższa aniżeli 14°C,
  • dla dzieci, najlepsza temperatura wody to 22-25°C, nie niższa niż 18°C,
  • gdy zachowany jest tzw. komfort cieplny, tzn. temperatura powietrza powinna być wyższa od temperatury wody o 4-5°C,
  • bez przeciwwskazań lekarskich,
  • w okresie dobrego nasłonecznienia,
  • gdy jest dobre samopoczucie, ciało nie jest rozgrzane słońcem, nie jesteśmy po posiłku,
  • przed zachodem słońca, najodpowiedniejsze godziny to: 10°°-12°°, 16°°-17°°,
  • po odpowiednio długiej przerwie po uprzednim kąpaniu.

Porada 2
  JAK SIĘ KĄPAĆ – PODSTAWOWE ZASADY?

 

           ·          po uprzednim nasmarowaniu wodą miejsc wstrząsorodnych: okolicy karku, serca i krocza,
           ·          w towarzystwie drugiej osoby (dzieci do lat 7 pod opieką rodziców),
           ·          nie skakać do nieznanej wody,
           ·          nie wchodzić do wody w miejscach niebezpiecznych (zakazanych),
           ·          odpływając daleko od brzegu należy pamiętać o konieczności zachowania sił na drogę powrotną,
           ·          nie biegać, nie potrącać osób znajdujących się na pomostach,
           ·          nie przeceniać swoich możliwości,
           ·          w obrębie kąpieliska pływać w miejscach mniej zagęszczonych,
           ·          nie przeszkadzać innym kąpiącym się,
           ·          nie pływać i nurkować pod pomostami (ewentualne wystające gwoździe mogą spowodować wypadek),

           ·          zgodnie z zasadami i regulaminem danego kąpieliska czy miejsca wykorzystywanego do kąpieli, przestrzegać sygnałów i alarmów ogłaszanych przez ratowników, ewentualnie służyć im pomocą w przypadku prowadzonej akcji.

UWAGA: W sytuacjach niejasnych zawsze pytać ratowników wodnych!


Porada 3
 WARUNKI UZYSKANIA KART PŁYWACKICH

 

Każdego roku w sezonie letnim duże zainteresowanie wzbudza uzyskanie karty pływackiej, szczególnie wśród młodzieży. Niejednokrotnie dużo błędnych informacji jest podawanych odnośnie warunków, które należy spełnić, aby taką kartę pływacką uzyskać. Oczywiście karty pływackie są zaświadczeniem i wydają ją upoważnieni członkowie - Ratownicy WOPR po przeprowadzeniu egzaminu.
Na podstawie uchwały Zarządu Głównego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie kart pływackich – wprowadzone zostały następujące karty pływackie (będące zaświadczeniem o umiejętności pływania):

„Kartę – już pływam” może uzyskać osoba, która zda egzamin obejmujący:

-        przepłynięcie 25 m w wodzie stojącej;

-        wykonanie dowolnego rodzaju skoku do wody.

Cena „Karty – już pływam” wynosi 15 złotych.

„Kartę pływacką” może uzyskać osoba, która zda egzamin obejmujący:

-        przepłynięcie 200 m w wodzie stojącej dowolnym stylem, w tym co najmniej 50 m na plecach lub 400 m z prądem wody, w tym co najmniej 100 m na plecach,
-        wykonanie skoku do wody z wysokości co najmniej 0,7 m,
-        przepłynięcie pod wodą co najmniej 5 m w wodzie stojącej lub 15 m z prądem wody po starcie z powierzchni wody.

Cena „Karty pływackiej” wynosi 25 złotych.

„Specjalną kartę pływacką” może uzyskać osoba, która zda egzamin obejmujący:

-        przepłynięcie 1500 m w wodzie stojącej co najmniej dwoma stylami, w tym co najmniej po 200 m stylem dowolnym i grzbietowym,
-        wykonanie skoku do wody z wysokości co najmniej 0,7 m,
-        przepłynięcie pod wodą co najmniej 15 m i zanurkowanie na głębokość co najmniej 2 m po starcie z powierzchni wody.
Cena „Specjalnej karty pływackiej” wynosi 40 złotych. „Specjalną kartę pływacką” bez zdawania egzaminu, może uzyskać osoba, która posiada klasę sportową  w pływaniu.
Karty pływackie nie są dokumentem obowiązkowym, niezbędnym do wypożyczenia sprzętu pływającego. Potwierdzają określony poziom umiejętności w pływaniu, stanowiąc CERTYFIKAT UMIEJĘTNOŚCI PŁYWANIA.

 

Porada 4
 PRZYCZYNY TONIĘCIA – PRZYKURCZE

W literaturze dotyczącej ratownictwa wodnego i nie tylko (także medycznej) bolesne bóle mięśni nazywa się przykurczami, kurczami lub skurczami. Wywołane one są podrażnieniem nerwów na drodze nagromadzenia kwaśnych produktów przemiany materii w mięśniach lub przez niedotlenienie mięśni w wyniku działania zimnej wody. Następuje to niespodziewanie i bez udziału naszej woli. Przykurczowi może ulec jeden mięsień lub grupa mięśni. Równomierne i długo utrzymujące się napięcie kurczącego się mięśnia ogranicza znacznie i uniemożliwia możliwości ruchowe pływaka. Natężenie takiego przykurczu może być różne  i charakteryzuje się zmianą napięcia bez zmiany długości mięśnia (przy dotknięciu takiego mięśnia można zaobserwować nienaturalną jego twardość). Najbardziej narażone na przykurcz są mięśnie wykonujące największą pracę oraz mięśnie mieszczące się blisko powierzchni ciała (najbardziej narażone na zimno). Powstaniu przykurczów sprzyjają również:

           ·          zmęczenie, które ogranicza wydolność i tym samym adaptację organizmu,
           ·          obecność alkoholu we krwi, który denaturuje białko (w komórkach i tkankach) niezbędne do funkcjonowania organizmu,
           ·          pływanie po spożyciu obfitego posiłku, po którym organizm skoncentrowany jest na procesie trawienia, toteż wydolność wysiłkowa jego jest ograniczona,
           ·          napłynięcie na zimne prądy (następuje zwężenie naczyń krwionośnych i tym samym słabe dotlenienie pracujących mięśni).

Przykurcze są więc częstą przyczyną utonięcia, gdyż w przypadku silnego bólu mięśniowego ograniczone są możliwości ruchowe pływaka. Towarzysząca temu panika i nieodpowiednie zachowanie potęguje proces tonięcia. Pozbywanie się takiego przykurczu polega na udzieleniu "pomocy" mięśniowi w jego poprawnym ukrwieniu. W celu szybkiego pozbycia się tej przykrej dolegliwości trzeba zawsze działać w dwóch kierunkach tj. napinać i rozluźniać dany mięsień, ponieważ ułatwia to szybkie pompowanie krwi na danym odcinku.  Jeżeli istnieje możliwość to wskazane jest to miejsce "wygrzać" pod ciepłym natryskiem. Jako ciekawostkę można tu podać, że od bardzo dawna rozpowszechniany jest zwyczaj przypinania do spodenek kąpielowych agrafki, przy pomocy której nakłuwa się miejsce działania przykurczu (ubitą masę mięśniową).

Jednak nieodzownym zabezpieczeniem w czasie dłuższych wypraw pływackich jest towarzyszący sprzęt pływający (łódź, rower, kajak).

 

 

Porada 5
  PRZYCZYNY TONIĘCIA – NADMIERNE OZIĘBIENIE ORGANIZMU

Zbyt duże oziębienie organizmu wpływa na gorsze ukrwienie ośrodkowego układu nerwowego. Subiektywnym odczuciem wzmożonego oddawania ciepła jest marznięcie, które uważa się za czynnik sprzyjający powstawaniu rozstroju zdrowia. Odczuciu temu towarzyszy tzw. „GĘSIA SKÓRKA”, powstająca w wyniku skurczu mięśni włosów (jest to działanie obronne ustroju ludzkiego). Dalsze objawy to dreszcze  i skurcze mięśni twarzy wyrażające się szczękaniem zębami oraz przyśpieszony oddech, wzrasta ciśnienie krwi I szybsza jest praca serca. Całe ciało blednie (wskutek odpłynięcia krwi z powierzchniowych naczyń krwionośnych do naczyń głębokich) oraz następuje zasinienie twarzy. Wszystkie te objawy są sygnałami do natychmiastowego przerwania kąpieli (pływania czy nurkowania) wyjścia, czym prędzej z wody, wytarcia się do sucha, zmiany mokrego stroju pływackiego i o ile możliwe, okrycia się kocem i wypicia szklanki gorącej, dobrze osłodzonej herbaty.
Lekceważenie tych objawów może doprowadzić do odruchowego skurczu naczyń krwionośnych, powodującego niedotlenienie mózgu, zemdlenie i utonięcie. Szczególnie nadmierne oziębienie organizmu jest ważne na początku sezonu kąpielowego, gdy organizm człowieka nie jest jeszcze zahartowany, toteż czas trwania kąpieli powinien być zróżnicowany.
Na początku powinien wynosić od 3-5 min. dla osób młodszych, 5 min. dla osób starszych. Przy systematycznej kąpieli czas ten stopniowo się wydłuża do 15-20 min. dla dzieci młodszych (kl. I-III) i do 20-25 min. dla dzieci starszych: Osoby dorosłe powinny dozować sobie kąpiel w zależności od indywidualnych możliwości swojego organizmu.

Niemniej jednak wejście do wody powinno być stopniowe, po uprzednim namasowaniu wodą miejsc wstrząsorodnych: szyi, okolicy serca i krocza.

 

Porada 6
  PRZYCZYNY TONIĘCIA – WSTRZĄS TERMICZNY

Jedną z głównych przyczyn tonięcia jest wstrząs termiczny, który może zostać wywołany zaburzeniem w normalnym funkcjonowaniu ustroju powstałym wskutek nagłej zmiany temperatury otoczenia z wysokiej na niską, przy równoczesnej zmianie środowiska z gazowego (tu: powietrza) na wodne. Tego rodzaju zaburzenie powstaje w wyniku natychmiastowego wejścia (niespodziewanego wpadnięcia) do wody osób, które są bardzo mocno rozgrzane promieniami słonecznymi (opalanie się). Organizm ludzki w czasie intensywnego nasłonecznienia oddaje więcej ciepła niż w normalnych warunkach. Długotrwałe działanie ciepła (słonecznego) rozszerza powierzchniowe naczynia krwionośne, dzięki czemu nadmiar ciepła zostaje z łatwością oddany (podobne reakcje termiczne wywołuje w organizmie ALKOHOL).
Nagła (niespodziewana) zmiana środowiska na wodne zmusza organizm do natychmiastowej adaptacji jego gospodarki cieplnej do nowych warunków otoczenia. W tym momencie następuje odruchowy skurcz naczyń krwionośnych (powierzchniowych), co pociąga za sobą nagłe przepełnienie krwią naczyń głębokich. Głębokie przepełnienie krwią naczyń gwałtownie przepełnia krwią serce, które przestaje pracować, co może spowodować gwałtowną śmierć wskutek niedokrwienia i niedotlenienia kory mózgowej. Istotną uwagą jest również to, że wstrząs termiczny (dawniej nazywany szokiem termicznym) może mieć już miejsce nawet przy zamoczeniu tylko nóg (do wysokości kolan). Nie powstaje natomiast przy zanurzeniu ramion (rąk), gdyż one mają mniejszą powierzchnię oddawania ciepła i lepiej przystosowują się do dużych wahań temperatury.

Wstrząs termiczny może wystąpić nawet u osób całkowicie zdrowych, jednak do podstawowych okoliczności sprzyjających jego powstawaniu można zaliczyć:

  • nie przystosowalność do nagłych zmian temperatur, zły stan zdrowia,
  • gwałtowne (niespodziewane) zetknięcie się z wodą,
  • wchodzenie do wody podczas krwawienia miesięcznego,
  • zmęczenie (niewyspanie),
  • spożycie alkoholu.

 


Porada 7
 OKOLICZNOŚCI TONIĘCIA – LEKCEWAŻENIE WODY, ZIMNE PRĄDY

Wiele okoliczności sprzyja tonięciu, większość ich jednak można scharakteryzować jednym słowem lekceważenie wody, inaczej mówiąc „chojrakowanie”.
Większość osób (szczególnie dzieci) nie zdaje sobie sprawy, że tablice i znaki wodne informujące  o zakazie kąpieli i pływania ustawione są przy miejscach szczególnie niebezpiecznych, tzn. tam gdzie występują wiry, miejsca bagniste, wodorosty, zimne prądy, nieznane dno, stare części pomostów oraz inne nieznane przedmioty, które mogą skaleczyć albo stać się nawet przyczyną śmierci.

Typowe lekceważenie wody to: przeliczenie się z własnymi siłami i przecenienie swoich umiejętności pływackich, niedocenianie niebezpieczeństwa w wodzie, niewiedza jak się zachować w nietypowych sytuacjach, nieznajomość przepisów albo ich lekceważenie, pływanie na dłuższym dystansie bez odpowiedniego przygotowania, pływanie w wodzie o zmiennej temperaturze, pływanie bezpośrednio po posiłku i spożytym alkoholu.

Zimne prądy występują przede wszystkim blisko zapór wodnych i w miejscach podziemnych dopływów (tzn. źródła i podziemne rzeki). Podawanie jakiejkolwiek „recepty” na zachowanie się i postępowanie podczas tonięcia jest bardzo trudne.
Niezależnie od sytuacji i stopnia zaawansowania pływackiego, najczęściej niewłaściwym zachowaniem przyśpiesza się proces tonięcia. Przeważnie następuje przerażenie, człowiek usztywnia się wykonuje nieskoordynowane i chaotyczne ruchy i ustawia się w wodzie w pozycji pionowej. Najczęściej popełnianym błędem jest unoszenie ramion nad wodę (ciężar kończyny lub wysoko uniesionej głowy jest kilkakrotnie większy niż ciężar całego ciała znajdującego się w wodzie i tym samym powoduje się jego zatopienie).

W przypadku napotkania zimnych prądów:

  • zachowaj całkowity spokój i nie przyśpieszaj pływania,
  • połóż się na wodzie równolegle do jej powierzchni,
  • staraj się wypłynąć z tego miejsca drogą powrotną lub inną w zależności gdzie odczuwasz większą różnicę temperatur,
  • nie wstydź się wołać o pomoc,
  • będąc na grzbiecie, rozluźnij się i wykonuj nogami lekkie ruchy naprzemianstronne, a ramionami przy udach,
  • ruchy faliste, poziome (gwałtowne ruchy, przyśpieszenia mogą jedynie spowodować przykurcze poszczególnych partii mięśni tym bardziej, że napięcie mięśni jest wysokie ze względu na zimną wodę).
 

 

Porada 8
 OKOLICZNOŚCI TONIĘCIA – WIRY

Drugą okolicznością tonięcia obok zimnych prądów są wiry. Obracająca się woda tworzy leje o różnym kącie i dużej mocy (leje przypominają kształt stożka odwróconego podstawą do powierzchni wody). Na ogół wiry są bardzo widoczne, niemniej jednak płynąc wpław nie zawsze je można zauważyć. Takich miejsc należy uniknąć, natomiast tam gdzie one znajdują się, nie wolno się kąpać. W przypadku, gdy znajdziemy się w strefie wirów należy:
  • płynąć na piersiach,
  • bardzo płasko się położyć,
  • nogami i ramionami pracować bardzo mocno,
  • ruchy nóg i ramion powinny być jak w stylu klasycznym („żabce”) lub stylu dowolnym (kraulu).

Położenie ciała prawie równoległe do powierzchni wody stanowi dużą powierzchnię i jest bardzo dobrym zabezpieczeniem przed wessaniem przez wir w głąb. Ten sposób jest bardzo dobry, gdy siła działania wiru nie jest zbyt duża. W przypadku wirów silnych należy wykonać głęboki wdech, zejść pionowo pod wodę, następnie należy odbić się od dna (jeżeli głębokość w tym miejscu na to pozwala) lub intensywnymi ruchami wydostać się w bok (skośnie) z miejsca działania wiru. Im głębiej zejdziemy to przekrój leja wiru jest mniejszy i tym samym siła działania jest słabsza. Po skośnym, wypłynięciu z wiru, płyniemy pod wodą i za polem działania tego wiru wynurzamy się. Jednocześnie nie należy wpadać w panikę i postępować bardzo spokojnie. W Polsce wiry dochodzą najczęściej do głębokości 4-5 m. Natrafić na nie można przede wszystkim  w rzekach: przy młynach, śluzach, zaporach wodnych, mostach i na „ostrych zakrętach” przy nierównych dnach. Przy umiejętnym postępowaniu można się z wirów łatwo wydostać. Nieodzowną umiejętnością jest dobre nurkowanie. W przypadku dostania się w pole działania wiru nigdy nie wolno ustawiać się pionowo i unosić ramion do góry. Takie ustawienie się w wodzie stwarza idealne warunki do natychmiastowego wciągnięcia na dno, ponieważ powierzchnia atakowana przez wir jest wtedy maksymalna.

 

Porada 9
 OKOLICZNOŚCI TONIĘCIA – WODOROSTY I MIEJSCA BAGNISTE

Jedną z okoliczności tonięcia mogą być wodorosty i miejsca bagniste, które są bardzo niebezpieczne nie tylko dla pływaków (kąpiących się), ale i samych ratowników. Rosnące sitowia są bardzo ostre i przy lekkim nawet dotknięciu tną skórę, pozostawiając obficie krwawiące i trudno gojące rany. Jeżeli natrafisz na wodorosty połóż się na wodzie, jak najbardziej płasko (najlepiej na plecach), nogami wykonuj płytkie ruchy poziome lub pionowe, a ramionami płytkie poziome tak, aby utrzymać tą „rozpłaszczoną” na wodzie pozycję. Staraj się wrócić tą samą drogą, którą przypłynąłeś. Jeżeli to niemożliwe zachowaj spokój i wołaj o pomoc. Jakiekolwiek nerwowe ruchy powodują dalsze wplątywanie się w wodorosty, ponieważ podążające za ruchem wody rośliny zamiast nas uwalniać będą w dalszym ciągu nakładać się na ten odcinek ciała. W przypadku miejsc bagnistych należy:nie wyciągać zapadających się nóg, ponieważ będziemy wtedy przenosić cały ciężar ciała na jedną nogę, co spowoduje głębsze zapadnięcie się,
  • przewrócić się w stronę brzegu, nie bacząc na wrażenia natury estetycznej, bowiem jest to w takiej sytuacji czynność praktycznie ratująca życie,
  • rozłożyć szeroko ręce po to, by nie uciskać na miejsce bagniste tylko w jednym miejscu,
  • ruchami wstecznymi, w pozycji leżąc tyłem, wycofujemy się w kierunku brzegu,
  • wzywać pomocy.
Pamiętaj, zanim rozpoczniesz kąpiel w akwenie tobie nieznanym, zawsze dokonaj wzrokowej analizy twojego bezpieczeństwa i nie lekceważ żadnych znaków ostrzegawczych i tablic informacyjnych, które na pewno informują o wspomnianych niebezpieczeństwach.

 

Porada 10
OKOLICZNOŚCI TONIĘCIA – WYWRÓCENIE SIĘ JEDNOSTKI PŁYWAJĄCEJ

Każda osoba, która posiada umiejętność pływania, może korzystać z podstawowych jednostek pływających, takich jak: kajak, rower wodny, łódź wiosłowa (żaglowa i motorowa), które w większości są dostępne w wypożyczalniach sprzętu pływającego. Są to małe jednostki pływające, bardzo wywrotne, toteż korzystając z nich należy włożyć pas lub kamizelkę ratunkową  i postępować tak, by nie wpaść do wody lub nie spowodować wywrócenia się danej jednostki pływającej. Niedopuszczalne jest, więc m.in. wiosłowanie, siedząc na rufie kajaku, przeciążanie lodzi (ponad stan faktyczny), wychylanie się, zbliżanie się do większych jednostek oraz wstawanie i kołysanie jednostek. Każda jednostka może się wywrócić z różnych przyczyn, a głównie z powodu niewłaściwego jej użytkowania. Wywrócony kajak, łódź, rower w zasadzie nie toną, toteż należy w takich przypadkach postępować następująco:
  • po wpadnięciu do wody i wynurzeniu się natychmiast chwyć za wystające części jednostek pływających,
  • nie oddalaj się od niej (w zasadzie najwięcej wypadków jest podczas płynięcia wpław w drodze do brzegu),
  • przelicz stan osobowy załogi (rozdaj sprzęt ratunkowy i pomocny wszystkim członkom załogi),
  • rozpocznij poszukiwanie niewidocznych osób, które mogły np. zaklinować się w żaglach, stracić przytomność po uderzeniu o sprzęt,
  • nie rozbieraj się w wodzie i próbuj wchodzić na wywróconą jednostkę,
  • wołaj o pomoc przepływające sąsiednie jednostki.
Wywrócona jednostka jest lepiej widoczna w wodzie niż człowiek, toteż można ją tylko i wyłącznie opuścić, kiedy silny prąd znosi ją np. na zakotwiczone statki, barki, pomosty, bardzo silne wiry, młyny wodne, tamy, śluzy oraz po wyraźnym stwierdzeniu, że łódź tonie. Osoby  korzystające ze sprzętu pływającego powinny mieć obowiązkowo założony pas czy kamizelkę ratunkową. Dzieci mogą samodzielnie korzystać ze sprzętu wodnego za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych, a przede wszystkim – kiedy ich stan fizyczny, ich sprawność pozwoli na samodzielne i prawidłowe manewrowanie jednostką pływającą. Ponadto dobra umiejętność pływania zwiększa bezpieczeństwo wszystkich osób korzystających z sprzętu wodnego /pływającego/.

 

Porada 11
 OKOLICZNOŚCI TONIĘCIA – RÓŻNE ZAGROŻENIA

Do głównych okoliczności tonięcia zaliczamy: lekceważenie wody, zimne prądy, wiry, wodorosty i miejsca bagniste.
Do innych - różnych zagrożeń należą:

1. Zachłyśnięcie się wodą. Woda znalazła się w górnych drogach oddechowych i spowodowała krztuszenie się i kaszel. Należy twarz utrzymać nad powierzchnią wody, ciało pochylić do przodu. Dalsze usuwanie wody z dróg oddechowych wykonać poprzez kaszel pod wodą.
 
2. Falowanie. Zakłóca rytm pływania i oddychania, może spowodować zachłyśnięcie się wodą, a nawet utonięcie. Należy obserwować ruch fali. Pozwolić się jej unosić. Położyć się na plecach, odpoczywać i spokojnie oddychać. Jeśli trzeba dopłynąć do brzegu, wykorzystać energię wody i płynąć na grzbiecie fali.

3. Zmienne ukształtowanie dna. Wynika z dynamiki wody. W morskiej strefie przybrzeżnej prąd denny tworzy na przemian głęboki i niebezpieczny rów oraz wypłacenie zwane rewą. Na zakolach rzek powstają głębokie plosa (przy wklęsłym brzegu) oraz łagodne odsypiska przy brzegu wypukłym. Występują tu również płytkie łachy, brody, mielizny. Przy dopuszczalnym prądzie wody (1m/sek.) niebezpieczne ukształtowanie dna stanowi zagrożenie głównie dla osób nieumiejących pływać. Należy wtedy przestrzegać znaków informacyjnych, które ostrzegają przed niebezpiecznymi zmianami konfiguracji dna. Bezpieczna kąpiel jest możliwa jedynie z dala od miejsc, w których następuje gwałtowny spadek dna.

4. Ostrogi. Utworzone są z drewnianych pali wbitych w dno. Zagrożenie stanowią głębokie rowy po obu stronach pali, silny prąd wody oraz sam kontakt z powierzchnią ostrogi. Kąpiel w pobliżu ostrogi jest bezwzględnie zakazana.

5. Budowle hydrotechniczne. Niebezpieczeństwo wynika z faktu, że większość budowli spełnia określone funkcje techniczne związane z regulacją wody. Występują przy nich silne prądy, zawirowania wody, urządzenia te pracują z olbrzymią mocą i zagrażają człowiekowi, który znajdzie się w zasięgu działania tych sil. Kąpiel w pobliżu wszelkich budowli wodnych jest bezwzględnie zakazana,z wyjątkiem tych obiektów, które przeznaczone są do kąpieli (baseny, pływalnie, pomosty na kąpieliskach).

 

Porada 12
  WZORY ZNAKÓW ZAKAZU

 

Dobrze jest znać obowiązujące znaki oraz inne jeszcze spotykane w zakresie bezpieczeństwa nad wodą. W tej poradzie prezentuję znaki zakazu i ich znaczenie.

 

 

PODSTAWOWE ZASADY WEJŚCIA DO WODY

 

LATEM NAD WODĄ

 

  • Naucz się pływać, a jeśli już umiesz — poprawiaj swoje umiejętności (zdobądź kartę pływacką lub specjalną kartę pływacką – tzw. żółty czepek).
  • Nie skacz do nieznanej wody. Zawsze wcześniej sprawdzaj głębokość dna zbiornika.
  • Korzystaj ze sprzętu wodnego (łódek, kajaków, żaglówek) zawsze w kamizelce asekuracyjnej /kapoku/.
  • Nie przeceniaj swoich umiejętności, nie daj się podpuszczać przez kolegów — możesz stracić siły i trudno będzie wrócić do brzegu.
  • Pamiętaj: stawy, glinianki, zbiorniki przeciwpożarowe, śluzy — nie są miejscami do kąpieli. W rzekach bardzo częste są silne prądy i wiry.

 

ZANIM WEJDZIESZ DO WODY

 

  • Kąp się zawsze pod okiem dorosłych, najlepiej na strzeżonych plażach. Przed wejściem do wody sprawdź czy można się kąpać (biała flaga — można się kąpać, czerwona — zakaz kąpieli), flagę czerwoną wywiesza się na kąpielisku strzeżonym przez ratowników gdy:
       - temperatura wody wynosi poniżej 14 °C,

    - widoczność jest ograniczona do 50 m,

    - szybkość wiatru przekracza 5 stopni w skali Beauforta,

    - występują fale powyżej 70 cm, z pojawiającymi się pienistymi, białymi grzywami,

    - występują silne prądy wsteczne,

    - trwa akcja ratownicza,

    - prędkość nurtu wody przekracza 1 m/s,

    - występuje chemiczne lub biologiczne skażenie wody,

    - występują wyładowania atmosferyczne.

  • Jeśli jesteś rozgrzany nie wskakuj raptownie do wody. Najlepiej trochę się zamocz, smarując wodą miejsca wstrząsorodne.
  • Jeśli niedawno jadłeś — odczekaj trochę.

W WODZIE

  • Zanurzaj się stopniowo.
  • Nawet jeśli dobrze pływasz, nie wypływaj poza linię czerwonych boi.
  • Jeśli nie umiesz pływać — nie przekraczaj linii wyznaczonej przez żółte boje. Kąp się tylko w  miejscach,  w których masz grunt pod nogami.
  • Nie kąp się zbyt długo. Jeśli czujesz zmęczenie lub jest ci zimno — wracaj na brzeg.
  • Nie kąp się nigdy w pobliżu ostróg. Nie chodź też po nich. Ostrogi są śliskie — łatwo można z nich spaść, są też obrośnięte przez małże — można się pokaleczyć.

PO WYJŚCIU Z WODY

  • Wytrzyj się ręcznikiem.
  • Odpocznij i rozgrzej się, zanim znowu wejdziesz do wody.
  • Opalaj się z umiarem, używaj kremów z filtrami UV.
  • Noś coś na głowie i okulary przeciwsłoneczne.

ZAWSZE PRZESTRZEGAJ:

  • przestrzegaj regulaminu kąpieliska czy miejsca wykorzystywanego do kąpieli,
  • nie wchodź do wody po silnym nasłonecznieniu i dużym zmęczeniu,
  • nie skacz na głowę do nieznanej wody, zawsze zbadaj głębokość w miejscu, w którym chcesz oddać skok,
  • nie wchodź do wody zaraz po zjedzeniu posiłku,
  • nie spożywaj alkoholu i nie używaj innych środków odurzających przed wejściem do wody
  • nie utrudniaj kąpieli innym - nie wpychaj i nie wrzucaj innych osób do wody,
  • nie wszczynaj fałszywych alarmów powodujących utrudnienie pracy ratownikom wodnym.

ZAWSZE PAMIĘTAJ:

  • ratownik wodny czuwa nad twoim bezpieczeństwem, przestrzegaj jego poleceń,
  • przebywając na kąpielisku czy miejscu wykorzystywanym do kąpieli – bezwzględnie podporządkuj się do poleceń ratownika wodnego,
  • kąp się tylko w miejscach strzeżonych prze ratowników wodnych,
  • zapoznaj się i postępuj zgodnie z regulaminem kąpieliska,
  • wypadek może nastąpić nawet w bardzo płytkiej wodzie i w miejscu całkowicie bezpiecznym,
  • zachłyśnięcie wodą jest już pierwszym etapem procesu tonięcia, co szczególnie jest utrudnieniem, gdy przebywasz w wodzie głębokiej,
  • bezpieczny wypoczynek nad wodą – bezpieczna kąpiel zależy od ciebie – od twojego rozsądku,
  • korzystaj ze sprzętu pływającego zgodnie z zasadami bezpieczeństwa nad wodą  i regulaminem wypożyczalni sprzętu pływającego,
  • w razie zagrożenia wołaj o pomoc lub wezwij pomoc (tel. 999, 112 i numer telefonu nad wodą).

Poniżej znajduje się link do filmu, który ukazuje jakie niebezpieczeństwo może grozić nam podczas kąpieli w okolicy falochronu:


 

Data dodania